میل-۲۴ |
۱۹۷۱ |
Mi-24 |
هلیکوپتر تهاجمى تاکتیکى باریکپیکر | ||
|
||
|
||
|
||
در ۱۹۶۷ گروه طراح میل طراحى هلیکوپتر تهاجمى جدیدى را آغاز کرد که به ساخت میل-۲۴ (هیند) انجامید. براى صرفهجویى در زمان، میل-۲۴ به همان موتور و واحد انتقال قدرت میل-۸ مجهز شد؛ اما اصلاحات مشخصى هم براى تدارک امور رزمى انجام گرفت.
از زمان اولین پرواز میل-۲۴، یعنى حدود سال ۱۹۷۰، مدلهاى متعددى از این هلیکوپتر ساخته شده است. سازه بدنه و سیستم پروانه همه مدلهاى میل-۲۴ یکسان است، و تفاوت عمده آنها در شکل دماغه، پروانه دمى، و تسلیحات آنهاست. در هر طرف کابین میل-۲۴ یک درِ دولنگه وجود دارد که به سمت بالا و پایین باز مىشود. بر روى هر بال این هلیکوپتر، دو پایه نصب تجهیزات، و در نوک هر بال، دو ریل براى نصب موشکهاى ضدتانک تعبیه شده است. سیستم پروانه تماماً مفصلى میل-۲۴ ارتعاش نسبتا کمى دارد، و به تندبادها چندان حساس نیست. بهعلاوه، واکنش این سیستم به فرامین کنترلى، کندتر از واکنش پروانههاى صلب یا نیمهصلب است. هیند که به دلیل شکل ظاهریاش به کروکودیل هم معروف شده، علاوه بر قابلیتهاى تهاجمى، مىتواند هشت نفر سرباز مسلح را درون کابین خود حمل کند. هرچند دکترین غربیها بر کمین کردن و استتار در پوششهاى زمینى مبتنى است، طراحان هیند بر سرعت نفوذ تأکید داشتهاند. در مدل هیند اى. مأمور شلیک در پشت یک تیربار ۱۲/۷ میلیمترى مستقر در جلوى کابین قرار مىگیرد، و با شیشههاى ضدگلوله محافظت مىشود. البته این مدل، پوشش زرهى چندانى ندارد؛ اما در مدلهاى بعدى، اجزاى حیاتى مثل موتورها، مخازن سوخت، جعبهدنده، سیستمهاى الکتریکى و هیدرولیکى، و کابین به صفحات زرهى محافظ مجهزند. در مدل هیند دى. و مدلهاى بعدى، یک میله حسگر در گوشه بالایى سمت راست شیشه مأمور شلیک قرار داده شده که وضعیت حرکت هلیکوپتر پیرامون محورهاى سهگانه در سرعتهاى کم را مىسنجد. اطلاعات ارسالى این حسگر به یک رایانه کنترلکننده وارد مىشود تا در حین شلیک راکتهاى کنترلناپذیر، هدفگیرى دقیقترى انجام شود. در مدل هیند اى. یک تیربار در قسمت دماغه قرار دارد؛ اما مدلهاى دى. و ئى. به یک برجک گردان سنگین حامل تیربار چهارلوله مجهزند. این برجک مىتواند تا ۷۰ درجه نسبت به مسیر پرواز بچرخد و گلولههایى را تا برد حدوداً ۱،۵۰۰ متر با نرخ آتش زیاد شلیک کند. همه مدلهاى هیند اى.، دى.، ئى.، و اف. قادر به حمل تسلیحات سنگین هستند، و هر بال آنها مىتواند تا حدود ۷۵۰ کیلوگرم تسلیحات را حمل کند. هرچند هیند قادر به پرواز ایستا با سوخت و مهمات کامل و در شرایط آبوهوایى معتدل اروپایى است، ضعفهایش در مقایسه با هلیکوپترهاى مشابه امریکایى، و بهویژه نتایج حاصل از تجربه جنگ افغانستان، چنان بود که شوروى (سابق) نیازمند هلیکوپتر پیشرفتهترى شود؛ این موضوع زمینه طراحى میل-۲۸ را فراهم کرد. تعدادى میل-۲۴ به کشورهاى دیگر صادر شده که آنها را میل-۲۵ و میل-۳۵ نامیدهاند. |
||
![]() یک فروند میل-۲۴ دی. متعلق به نیروهای نظامی لهستان |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
![]() سهنماى هیند اى. |
||
مشخصات فنی میل-۲۴ پی.![]() |
||
|
||
|