| اولین پیشنمونه توپولف-۱۴۴ در ۳۱ دسامبر ۱۹۶۸ بهپرواز درآمد، و اولین هواپیماى مسافربرى فراصوتى جهان شد. این پرواز ضمناً اولین آزمایش عملى موتورهاى کوزنتسوف ان.کى.-۱۴۴ هم بود. در پنجم ژوئن ۱۹۶۹ توپولف-۱۴۴ طى پروازى در ارتفاع ۱۱،۰۰۰ متر (۶۳،۰۰۰ فوت)، پس از نیم ساعت از زمان برخاستن از زمین براى نخستین بار از سرعت صوتى فراتر رفت. در ۲۶ ماه مه سال بعد، توپولف-۱۴۴ در ارتفاع ۱۶،۳۰۰ متر (۵۳،۴۷۵ فوت) دقایقى با سرعت ۲،۱۵۰ کیلومتر بر ساعت ( ۱،۳۳۵ مایل بر ساعت) پرواز کرد؛ به این ترتیب، عنوان اولین هواپیماى غیرنظامى سریع‌تر از دو برابر سرعت صوت را کسب کرد. بیشترین سرعتى که براى توپولف-۱۴۴ گزارش شده، ۲/۴ برابر سرعت صوت است.
توپولف-۱۴۴ در اول نوامبر ۱۹۷۷ عملاً بهخدمت گرفته شد، و در مدت دو ساعت، از مسکو تا آلماآتا پرواز کرد. در این پرواز، ۸۰ صندلى از مجموع ۱۴۰ صندلى هواپیما پر شده بود. یک تعطیلى عمومى و شرایط نامساعد جوى باعث لغو یا تأخیر در پنج پرواز از شش پرواز بعدى این هواپیما شد؛ اما از ۲۰ دسامبر، با کسب اطمینان کامل از ایمنى پروازى، پروازهاى این هواپیما از سر گرفته شد، و تا ژوئن ۱۹۷۸ مجموعاً ۱۰۲ ساعت پرواز انجام گرفت. پس از این تاریخ، بهدلیل وقوع سانحه براى یک فروند توپولف-۱۴۴ طى پروازى بدون مسافر، ادامه پروازهاى این هواپیماها لغو شد. از پروازهاى برنامهریزى شده این هواپیما خبر دیگرى اعلام نشد تا آنکه توپولف-۱۴۴ دى. با موتورهاى اصلاحشده، در ژوئن ۱۹۷۹ از مسکو به مقصد خاباروفسک پرواز کرد؛ دکتر آلکسى توپولف، (طراح اصلى ۱۴۴) هم جزو مسافران این پرواز بود.
در سازه توپولف-۱۴۴ علاوه بر آلیاژ سبک وى.اى.دى.-۲۳، از فولاد ضدزنگ و تیتانیوم براى سازه لبه حمله بال‌ها، الوان‌ها، و سکان عمودى استفاده شده، و ۱۰،۰۰۰ قطعه آن از جنس پلاستیک است. شکل بال ۱۴۴ از نوع مثلثى دوگانه است که پسگرایى قسمت‌هاى برونسو حدود ۷۶ درجه و پسگرایى قسمت‌هاى درونسو حدود ۵۷ درجه است. ادعا شده که با تغییر موتور، برد مدل توپولف-۱۴۴ دى. تا ۷،۰۰۰ کیلومتر (۴،۳۵۰ مایل) افزایش یافته است. |
