| ای.دی.-۱ | AD-1 | |
| هواپیماى مجهز به بال غیرعادى | ||
|
||
| اى.دى.-۱ نمونه بسیار سادهشدهاى از هواپیماهاى با پسگرایى متغیر بود. این طرح داراى بالى بود که حول یک نقطه مرکزى لولا داشت، و زاویهاش نسبت به بدنه تغییر مىکرد؛ بهطورىکه بال هواپیما در یک سمت بدنه به صورت پسگرا و در سمت دیگر بدنه به صورت پیشگرا درمىآمد. اى.دى.-۱ در «مرکز تحقیقات پروازى درایدن»، وابسته به ناسا، تدارک شد، و ساخت آن را کارخانه هواپیماسازى روتن انجام داد.
اى. دى. -۱ یک هواپیماى تکباله فرابال است، که ارابه فرود سهچرخه دارد، و موتورهاى کوچک آن در جایگاه‌هایى درون بدنه و پشت بال نصب شده است. پسگرایى بال تا ۶۰ درجه نسبت به بدنه قابل تنظیم است. هدف از ساخت این طرح، دستیابى به نیروى زیاد برآ در زمان برخاستن و فرود آمدن، و همچنین، دستیابى به سرعت زیاد در پرواز کروز بود. پروازهاى اى.دى.-۱ با وضعیت بال عادى در ۲۱ نوامبر ۱۹۷۹ آغاز شد؛ ولى اولین عملیات پروازى با گرداندن بال، در فوریه ۱۹۸۰ انجام شد، و بیشترین زاویه پسگرایى ۶۰ درجه در پرواز روز ۲۴ آوریل ۱۹۸۱ به دست آمد. پس از تکمیل برنامه آزمایشات ناسا، اى. دى.-۱ به روتن بازگردانده شد. جزئیاتى درباره آزمایشات و یا چگونگى تطبیق دادن مشخصات مختلف ناشى از زوایاى متفاوت بال‌هاى چپ و راست فاش نشده است. |
||
ناسا اى. دى.-۱، با بال‌هاى اریب در زاویه ۴۵، ۱۹۸۱ |
||
|
||
|
||