| اولین هواپیماى بزرگى که براى تحقیق بر روى مزایاى آئرودینامیکى بال‌هاى پسگرا ساخته شد، یونکرس ۲۸۷ آلمانى بود. این هواپیماى واقعاً انقلابى، نهتنها به بال‌هاى پیشگرا مجهز بود، بلکه ضمناً یک بمبافکن چهارموتوره با موتورهاى جت بود. دوتا از موتورها به بال و بقیه به بدنه متصل مىشد؛ بهعلاوه، در زمان برخاستن، از راکت‌هاى سوخت جامد کمکى هم استفاده مىکرد.
در سازه یونکرس ۲۸۷ از ساختار بدنه بمبافکن هینکل ۱۷۷ اى. و ساختار دم یونکرس ۳۸۸ استفاده شده بود. اگرچه این هواپیما ارابههاى فرود ثابتى داشت، اما به سرعت ۵۰۰ مایل بر ساعتى هم دست یافت. البته گزینش ارابههاى فرود ثابت، براى کاهش هزینههاى اقتصادى یک فروند پیشنمونهاى بود که فقط براى اثبات نظریه ساخته مىشد. موتورهاى جتى با نیروى رانش ۲،۰۹۵ پوند اولین یونکرس ۲۸۷ را براى نخستینبار در فوریه ۱۹۴۵ به حرکت درآورد، و آن را به سرعت پرواز ۵۰۶ مایل بر ساعت، یعنى سریع‌تر از هر جنگنده پیستونى دیگرى، رساند. وزن ناخالص ۲۸۷ حدود ۵۰،۰۰۰ پوند بود.
دومین فروند ۲۸۷ اندکى بعد پرواز کرد. مدتى بعد، هر دو فروند ۲۸۷ را قواى روسى به غنیمت گرفتند. |
