در اواخر دهه ۱۹۶۰ دولت برزیل براى تدارک یک هواپیماى کوچک ملى، که بتواند جوابگوى نیاز داخلى باشد، نیاز به یک سازمان متمرکز را احساس کرد. به این ترتیب، در ماه اوت ۱۹۶۹ شرکت امبرائر با ۵۱% سهم متعلق به دولت برزیل و ۴۹% سهم توزیع شده بین هزاران نفر سهامدار، تأسیس شد، و در دوم ژانویه ۱۹۷۰ عملاً به فعالیت افتاد. هدف اصلى اولیه از تأسیس امبرائر، تولید هواپیمایى بود که بعداً امبرائر-۱۱۰ (باندیرانته) نامیده شد. باندیرانته شاخصترین محصول اولیه امبرائر بود که عمدتاً براى رفع نیازهاى «نیروى هوایى برزیل» طراحى شد.
وقتى که «وزارت هوانوردى برزیل» گروه موسوم به آى.پى.دى. را براى طراحى هواپیماى موردنظر تشکیل داد، یک مهندس مجرب فرانسوى بهنام ماکس هالسته را براى مدیریت این برنامه به همکارى دعوت کرد. کار طراحى گروه آى.پى.دى. به ساخت پیشنمونهاى انجامید که در ۱۹۶۸ براى نخستین بار پرواز کرد. با این حال، پیشرفت امور چنان بود که هالسته امید چندانى به تولید انبوه هواپیماى مذکور نداشت، و به همین دلیل هم برنامه را ناتمام رها کرد، و به بولیوى رفت. درنتیجه، دو نفر مهندس برزیلى، بهنامهاى هانس اسووبودا و فونتهگالانته پسوتى، که از ابتداى برنامه در آن شرکت داشتند، ادامه کار را به دست گرفتند. با پیگیریهاى پائولو ویکتور، رئیس «مرکز فنى هوافضایى»، پشتیبانى دولت براى تأمین تأسیسات موردنیاز تولید هواپیما فراهم شد. همین تأسیسات بعدها به پایه اصلى فعالیت صنایع سنگین هواپیمایى در برزیل تبدیل شد.
رشد شرکت امبرائر بسیار سریع بود؛ چنانکه تعداد نیروى انسانى این شرکت از ۲،۶۰۰ نفر در اواخر ۱۹۷۴ به بیش از ۴،۰۰۰ نفر در ۱۹۷۷ رسید. همزمان با تولید باندیرانته، امبرائر به تولید هواپیماى آئرماچى ام.بى.۳۲۶ (امبرائر-۳۲۶) براى «نیروى هوایى برزیل»، قطعاتى براى هواپیماهاى اف.-۵ئى. ساخت نورثروپ (خریدارى شده براى نیروى هوایى)، و چند فعالیت جنبى دیگر هم مشغول شد. تا دسامبر ۱۹۷۶ امبرائر یکهزارمین هواپیمایش را تحویل داد.
هماکنون شرکت امبرائر در تولید هواپیما پس از شرکتهای بوئینگ و ایرباس، سومین شرکت جهان محسوب میشود. |