| شرکت جنرال داینامیکس در ۲۲ سپتامبر ۱۹۷۰ از ادغام دو شرکت سابقهدار کانویر آئروسپیس و الکترو داینامیک به وجود آمد. هدف از این ادغام، صرفهجویى در تأسیسات، پرهیز از دوبارهکاریها، و همسو کردن فعالیت‌ها بود. ضرورت چنین اقدامى با درک تنگ‌تر شدن روزبهروز عرصه رقابت براى شرکت‌هاى ضعیف‌تر در بازارهاى هوافضایى و تسلیحاتى بهخوبى قابلدرک است.
پیش از ادغام سال ۱۹۷۰، کانویر آئروسپیس به کار طراحى و ساخت و توسعه هواپیماهاى نظامى و تجارى، و همچنین، سیستم‌هاى اکتشافات فضایى اشتغال داشت. خود این شرکت، شعبهاى از شرکت معظم کانویر بود که نهتنها در زمینههاى هوافضایى و تسلیحاتى فعال بود، بلکه در تولیدات دیگرى مثل مواد ساختمانى، وسایل ارتباط از راه دور، و استخراج سنگ معدن هم فعالیت مىکرد. کانویر آئروسپیس در ۱۹۶۲ براى ساخت هواپیماى جنگنده بالمتغیر اف.-۱۱۱ قراردادى را با «نیروى هوایى ایالات متحده» منعقد کرد، و در طول دهه ۱۹۶۰ به ساخت و اصلاح مدل‌هاى مختلف آن پرداخت؛ اف.-۱۱۱ شاخص‌ترین محصول این شرکت به شمار مىرفت. از طرف دیگر، الکترو داینامیکس هم قبل از ادغام سال ۱۹۷۰، در زمینههاى موشکى و تسلیحاتى و انواع مختلفى از برنامههاى الکترونیکى فعال بود.
هرچند هواپیماى اف.-۱۱۱ طرح نسبتا معقولى داشت، و از پشتیبانى ژنرال مکنامارا هم برخوردار بود، مخارج هنگفت و سقوط‌هاى مکرر این هواپیماها در ویتنام، شرایط دشوارى را براى جنرال داینامیکس پدید آورد که باعث شد تا این بار تلاش‌هایش را براى موفقیت در مناقصه جدید نیروى هوایى متمرکز کند. پیروزى طرح پیشنهادى جنرال داینامیکس، بهنام اف.-۱۶، در رقابت با طرح پیشنهادى نورث‌روپ، بهنام کبرا، روح تازهاى در کالبد جنرال داینامیکس بود. این بار، طرح اف.-۱۶ هواپیماى سبک و تکموتورهاى بود که قیمتش نسبتاً ارزان بود، و ضمناً به تکنولوژى پیشرفتهاى هم مجهز بود. فروش اف.-۱۶ به کشورهاى مختلف همپیمان ایالات متحده و صدور مجوز تولید در بعضى از این کشورها، محور اصلى فعالیت‌هاى جنرال داینامیکس از دهه ۱۹۷۰ به بعد بوده است.
در دسامبر ۱۹۹۲ شعبه هواپیماسازى نظامى جنرال داینامیکس، واقع در فورت وُرث، به شرکت لاکهید فروخته شد، و شرکت لاکهید مارتین، که در اول مارس ۱۹۹۳ تأسیس شد، همه فعالیت‌هاى هواپیماسازى جنرال داینامیکس را به عهده گرفت. در ۱۹۹۵ نیروى انسانى فعال در فورت وُرث به ۱۳،۰۰۰ نفر تقلیل داده شده بود. |
