آیا میدانید که چرا هواپیماهای بزرگ مسافربری معمولاً در ارتفاع بالا، حدود ۳۵،۰۰۰ تا ۴۰،۰۰۰ فوت پرواز میکنند؟ با توجه به اینکه هواپیماهای مسافربری، ابعاد نسبتاً بزرگی دارند، بنابراین در اثر برخورد با ذرات هوا در حین پرواز، باید بر نیروی اصطکاک قابل توجهی غلبه کنند. هر چه ارتفاع پرواز بالاتر باشد، چگالی هوا کمتر میشود و اثرات اصطکاکی مذکور کاهش مییابد. کاهش اصطکاک ذرات هواپیما با بدنه هم باعث کاهش مصرف سوخت میشود که در پروازهای تجاری بسیار پراهمیت است. بنابراین، یک هواپیمای مسافربری بیدرنگ پس از برخاستن ار روی زمین، اوج میگیرد تا در اسرع وقت، به ارتفاعات بالاتر برسد و سوخت کمتری مصرف کند. به همین دلیل هم اساساً هواپیماهای بزرگ مسافربری برای پرواز در مسیرهای کوچک، اقتصادی نیستند. مثلاً یک هواپیمای بزرگ در مدت حدود بیست دقیقه به ارتفاع پرواز بالا میرسد و حدود همین مدت هم نیاز دارد تا برای فرود پایین بیاید و به این ترتیب، برای پرواز در مسیرهای حدود ۵۰۰ کیلومتر، چندان مقرون به صرفه نیستند.
البته محاسن دیگری هم برای پرواز هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا وجود دارد. مثلاً ترافیک هوایی در ارتفاعات بالا کمتر است و همچنین تغییرات ناگهانی جوی هم معمولاً در ارتفاع پایین بیشتر روی هواپیماها تاثیر میگذارد.