| اولین طرح‌هاى گروه هلیکوپترى کاموف، که شامل چند جایروپلن و هلیکوپترهاى کاموف-۸ و کاموف-۱۰ با پروانههاى هممحور بود، چندان جلب توجه نکردند. هرچند اصلاحات زیادى بر روى این طرح‌ها انجام شد، فقط ناوگان‌هاى صید نهنگ تعداد انگشتشمارى از آنها را به کار گرفتند. در واقع، مدت‌ها قبل از آنکه اولین پیشنمونه کاموف-۱۰ ام. پس از فرود واژگون شود، کاموف علاقه خود را به آن از دست داده بود، و توجهش به طرحى جلب شده بود که خلبانى آن، به جسارت و مهارت کمترى نیاز داشته باشد. طرح جدید کاموف، هلیکوپتر دونفره بزرگترى با کابین بسته، ارابه فرود چرخدار، و پروانههاى هممحور براى «نیروى دریایى شوروى» (سابق) بود. کاموف این بار هم از سیستم پروانه کاموف-۱۰ ام.، اما با قطر کوچکتر و سرعت کمتر، استفاده کرد. پیشنمونه طرح جدید، به نام کاموف-۱۵، در اوایل ۱۹۵۲ پرواز کرد، و پس از پایان آزمایش‌هاى پروازى، در ۱۹۵۵ وارد خدمت شد.
مأموریت اصلى کاموف-۱۵ ارتباطات، آموزش، و شناسایى کشتىهاى یخشکن بود. مدل کاموف-۱۵ ام. براى امورى مثل مسافربرى/پست، کشاورزى، و حتى آمبولانس هوایى به کار گرفته شد، ولى در نوع آمبولانس هوایى (مشابه مدل دونفره) فقط قادر به حمل یک نفر مجروح بود. کاموف-۱۵ دو دم عمودى (مجهز به سکان کنترل)، بدنهاى کوتاه، و چارچوبى فلزى با پوششى از تخته چندلا داشت. برخلاف هلیکوپترهاى غربى، صندلى خلبان کاموف-۱۵ در سمت چپ کابین قرار مىگرفت. کاموف-۱۵ با مدل‌هاى اولیه کامن اچ.-۴۳، که در اواخر ۱۹۵۰ به خدمت «نیروى دریایى ایالات متحده» درآمد، شباهت‌هاى زیادى داشت.
در ماه مه ۱۹۵۹ یک خلبان آزمایشى با یک فروند کاموف-۱۵ توانست با سرعت ۱۷۰/۴ کیلومتر بر ساعت رکورد جهانى پیمودن یک‌سره مسیر ۵۰۰ کیلومترى را براى هلیکوپترهاى بین ۱،۰۰۰ تا ۱،۷۵۰ کیلوگرمی به دست آورد. با وجود تکنولوژى نسبتاً پیشرفته کاموف-۱۵، این هلیکوپتر در خارج از شوروى (سابق) کمتر شناخته شد، و هیچگاه به خارج صادر نشد. |
