اگر چه براى اولین بار یک فروند قایق پرنده امریکایى کرتیس ان.سى.-۴ به خلبانى ستوان رید بهطور غیرمستقیم از فراز اقیانوس اطلس عبور کرد (۱۶ تا ۲۷ مه ۱۹۱۹)، اما اولین عبور مستقیم از فراز این اقیانوس را هواپیماى انگلیسى ویکرز ویمى به سرنشینى کاپیتان الکوک و ستوان ویتنبراون عملى کرد. ویمى در ۱۴ ژوئن ۱۹۱۹ از مرغزارى در نزدیکى سنتجان (ایالت نیوفاندلند کشور کانادا) به هوا برخاست، و فرداى آن روز در باتلاقى حوالى کلیفدن (در گالوى کشور ایرلند) فرودى همراه با سانحه داشت؛ مجموعاً مسافت ۱،۸۹۰ مایل در مدت ۱۵ ساعت و ۵۷ دقیقه با سرعت متوسط ۱۱۸ مایل بر ساعت پیموده شده بود، و هنوز سوخت لازم براى پیمودن ۸۰۰ مایل دیگر وجود داشت. یک فروند دیگر ویمى اولین پرواز در مسیر انگلستان-استرالیا را انجام داد، که کاپیتان راس اسمیت، برادرش کیت (ناوبر)، و گروهبانان بنت و شیرز (مکانیک) سرنشینان آن بودند. این هواپیما در ۱۲ نوامبر ۱۹۱۹ هانسلو (در حوالى لندن) را ترک کرد، و در ماه دسامبر، پس از پیمودن ۱۱،۰۰۰ مایل، در بندر داروین فرود آمد.هواپیماهاى ویمى مورد استفاده در این پروازها، بمبافکنهاى تغییر یافتهاى با طراحى پییرسون بودند. پیشنمونه آزمایشى ویمى در ۱۳ نوامبر ۱۹۱۷ به پرواز درآمد، و گرچه هیچکدام از تولیداتش به جنگ نرسید، ولى یک فروند نمونه از آنها به فرانسه فرستاده شد. پس از پایان جنگ، این هواپیماها یا در نقش بمبافکن به خدمت «نیروى هوایى سلطنتى» درآمدند، و یا در مأموریتهایى مثل آموزش و حمل محمولههاى پستى به کار گرفته شدند. با اجراى اصلاحاتى بر روى ویمى، مدل ویمى کامرشیال ساخته شد که نسبت نزدیکى با هواپیماهاى بمبافکن ترابرى ورنون متعلق به «نیروى هوایى سلطنتى» داشت.
هواپیماى ویمى براى عبور از فراز اقیانوس، با سوخت اضافى به هوا بلند مىشود.
