وقتى که دفتر نمایندگى انگلیسى شرکت وایت اند تامسون در تلاش براى دستیابى به قایق پرنده کرتیس بود، ستوان پورت، افسر نیروى دریایى انگلستان، با کرتیس آشنا شد. پورت قبلاً براى شرکت بریتیش دپردوسین پروازهایى انجام داده بود. در ۱۹۱۴ پورت به ایالات متحده رفت تا به کرتیس در مأموریت طراحى و ساخت قایق پرنده امریکا بپیوندد؛ رادمن ونامیکر براى عبور از فراز اقیانوس اطللس این هواپیما را تقاضا کرده بود. این هواپیما، که دو موتور رانشى کرتیس او.ایکس. 90 اسببخار داشت، و در ژوئن ۱۹۱۴ تکمیل شد. در ماه اوت همان سال، یعنى کمى قبل از شروع جنگ، پورت به انگلستان بازگشت، و در «سرویس هوایى نیروى دریایى سلطنتى» پذیرفته شد. با راهنمایى پورت، تعداد زیادى از قایقهاى پرنده کرتیس در «سرویس هوایى» ساخته شدند؛ ضمناً تعدادى هم در ایستگاه آر.ان.اى.اس. در فلیکستو تولید شدند.
اولین مدل، با بدنه شناور طرح پورت، به نام اف.۱ خوانده شد. اف.۲ به بدنه طرح پورت، بال متعلق به کرتیس اچ.۱۲، و یک دم جدید مجهز بود. پیش از شروع به خدمت اچ.۱۲، تولید اف.۲ در ۱۹۱۷ آغاز شد. مدل توسعه یافته اف.۲ اى. نه تنها یک نمونه عالى قایق پرنده بود، بلکه حتى در نقش یک هواپیماى نظامى، علاوه بر قدرت حمل بمبهایى براى عملیات ضدزیردریایى، به تیربار سنگین لوئیس براى درگیرى با زپلینها یا پرندههاى دشمن مجهز بود. این قایقهاى پرنده عملیات جسورانه و موفقیتآمیز زیادى انجام دادند.
|