پیشرفت بسیار مهم در ایمنى و گسترش فراگیر زمینههاى کاربرد هلیکوپترها، نتیجه آزمایشات یک اسپانیایى به نام دون خوان دلا سیروا است که در طى سال ۱۹۲۰ در مادرید کارش را شروع، و اتوجایرو را اختراع کرد. سیروا عنوان «اتوجایرو» را براى ابداعش برگزید تا معرف خودچرخشى پروانه در اثر پیشروى در مسیر جریان هوا باشد. او براى جلوگیرى از حرکت غلتشى ناشى از عدم توازن نیروى برآ بین تیغههاى پیشرو و پسرو پروانه، از یک لولاى بالزنى استفاده کرد. به این ترتیب، با افزایش سرعت جریان هوا بر روى تیغه پیشرو و تولید بیشتر برآ، این تیغه به طور خودکار بالا مىرفت، و نتیجتاً جهت حرکت هوا نسبت به تیغه تغییر کرده، متعاقباً زاویه حمله و نیروى برآ کم مىشد. عکس این فرایند براى تیغه پسرو رخ مىداد. در نتیجه، نیروهاى برآ به حالت توازن رسیده، مجموعه پروانه پایدار مىشد.
سیروا اولین آزمایشهایش را در ۱۹۲۰ و با یک فروند هواپیماى دپردوسین تغیریافته، به نام سیروا سى.۱، آغاز کرد. سى.۱ نتوانست پرواز کند. مشکل عدم توازن نیروهاى برآ منجر به عدم موفقیت دو ماشین بعدى هم شد؛ اما سى.۴ و سى.۵ در طى سالهاى ۱۹۲۲-۱۹۲۳ امید بیشترى را برانگیختند. با سرمایهگذارى دولت اسپانیا، سیروا سى.۶ اى. را ساخت. بدنه این پرنده همان بدنه هواپیماى اورو ۵۰۴ کى. (بدون بالهایش) بود، و به یک پروانه چهارتیغهاى لولایى و یک ارابه فرود ویژه مجهز بود.
سى.۶ اى. براى اولین بار در ماه مه ۱۹۲۴ به خلبانى یک نظامى اسپانیایى پرواز کرد، و به نتایج بسیار دلگرمکنندهاى رسید. در ۱۲ دسامبر ۱۹۲۴ سى.۶ اى. پروازى بینکشورى با برد ۷/۵ مایل انجام داد. مدل تاریخى سى.۶ اى. به انگلستان منتقل شد، و در ۱۵ اکتبر ۱۹۲۵ در فارنبورو به نمایش درآمد. |