اس.-۹۰ |
۱۹۷۴ |
S-80 |
هلیکوپتر سنگین | ||
|
||
|
||
|
||
|
||
پس از آنکه در ۱۹۵۲ نیاز تفنگداران دریایى و نیروى دریایى ایالات متحده به یک هلیکوپتر جدید جادار مورد بررسى قرار گرفت، کارشناسان سیکورسکى امکان افزودن یک موتور به هلیکوپتر دوموتوره سى استالیون و اجراى اصلاحاتى بر روى آن را بررسى کردند. نتیجه این بررسى، طرح اس.-۸۰ بود که بر اساس شیوه نامگذارى نظامى امریکایى، سى.اچ.-۵۳ ئى. نامیده شد، و به سوپر استالیون شهرت یافت. بهدنبال عقد قراردادى با نیروى دریایى در ماه مه ۱۹۷۳، در اول مارس ۱۹۷۴ (یک ماه جلوتر از برنامه) اولین پیشنمونه سوپر استالیون به پرواز درآمد. این هلیکوپتر بر اثر بروز سانحهاى بر روى زمین، دچار مشکل شد، و ادامه آزمایشها با پرواز دومین پیشنمونه در ۲۴ ژانویه ۱۹۷۵ پیگیرى شد. اولین قرارداد خرید سوپر استالیون، شامل ۴۹ فروند بود که ۱۶ فروند آن براى نیروى دریایى و ۳۳ فروند بقیه براى تفنگداران دریایى عرضه شدند. از مهمترین اهداف توسعه طرح سوپر استالیون، حملونقل تجهیزات و قواى نظامى از عرشه کشتى به ساحل (و بر عکس)، پشتیبانى از نیروهاى خودى در مناطق ساحلى، و حتى بازیابى هواپیماهاى سقوط کرده بود؛ مثلاً توانایى حمل یک محموله ۱۶ تنى ( ۳۲،۰۰۰ پوندى) در سطح دریا و در دماى ۹۱ درجه فارنهایت روز تا شعاع ۵۰ ناتیکالمایلى موردنظر بود. براى تأمین چنین اهدافى، طراحان سیکورسکى هلیکوپتر جدید را به سه موتور جنرال الکتریک (پرتوانتر از موتور سى استالیون) تجهیز، و براى تطابق با این تغییر، جعبهدنده جدیدى را طراحى کردهاند. بقاپذیرى سوپر استالیون از نکات مهم مورد توجه سازنده بوده است؛ به همین دلیل، دستگاه انتقال قدرت و سایر سیستمهاى حساس این هلیکوپتر با پوشش ضدگلوله ساخته شده، به پیروى از قاعده طراحى ایمن با سیستمهاى چندگانه، با از کار افتادن یکى از این سیستمها سیستم دیگرى فعال مىشود. مخازن سوخت سوپر استالیون ویژگى خودترمیمشوندگى دارد؛ با اصابت گلوله به این مخازن، لایه لاستیکى نرم بین دو سازه اصلى مخازن در اثر برخورد با سوخت، سریعاً متورم شده، از نشت سوخت جلوگیرى مىکند. سوپر استالیون به یمن قابلیت سوختگیرى هوایى از هواپیما و کشتى، مداومت پروازى زیادى دارد. پروانه دمى این هلیکوپتر به اندازه ۲۰ کج شده تا مشکل ناشى از جابجایى گرانیگاه را حل کند؛ به این ترتیب، این پروانه ضمن خنثى کردن گشتاور پروانه اصلى، اندکى هم نیروى برآ تولید مىکند. سیکورسکى براى انجام عملیات هوابرد ضدمین، اصلاحاتى را در سوپر استالیون انجام داد، و طرح جدیدى را به نیروى دریایى پیشنهاد کرد. این طرح، که ابتدائاً ام.اچ.-۵۳ دى. نامیده شد، در ۲۳ دسامبر ۱۹۸۱ به پرواز درآورد. با موافقت نیروى دریایى، مطالعه طرح جدید ادامه یافت تا آنکه به ساخت ام.اچ.-۵۳ ئى. (سىدراگون) انجامید. سىدراگون در اول سپتامبر ۱۹۸۳ براى اولین بار پرواز کرد، و تحویل آن به نیروى دریایى از ۲۶ ژوئن ۱۹۸۶ آغاز شد. عمدهترین تفاوت ظاهرى سى دراگون با سوپر استالیون، بزرگتر بودن بالهاى کوتاه و چاق کنارى (اسپانسونها) است که گنجایش حمل سوخت آنرا افزایش مىدهد. براى عرضه به کشورهاى دیگر، سیکورسکى مدلى از سوپر استالیون را به همان نام اصلى اس.-۸۰ عرضه کرد. ژاپن تنها مشترى این طرح بود، و صنایع سنگین میتسوبیشى قراردادى براى مونتاژ ۱۱ فروند از این هلیکوپتر منعقد کرد. با وجود امیدوارى مسئولان سیکورسکى به یافتن مشتریان بیشترى براى این هلیکوپتر، اما قیمت زیاد و فزاینده این هلیکوپتر، فروش آن را کاهش داده است. |
||
هلیکوپتر سنگین اس.-۸۰ به سه موتور مجهز است. |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
شکل سهنمای سی.اچ.-۵۳ ئی. |
||
مشخصات فنی سی.اچ.-۵۳ ئی. |
||
|
||
|