| کاسا-۲۱۲ اساساً براى نوسازى ناوگان ترابرى «نیروى هوایى اسپانیا»، که شامل هواپیماهاى قدیمى یونکرس، داگلاس سى.-۴۷، و کاسا ۲۰۷ (آزور) بود، ساخته شده است. در ۲۴ سپتامبر ۱۹۶۸ دولت اسپانیا قراردادى را با شرکت کاسا منعقد کرد که هدفش، ساختن یک هواپیماى چندمنظوره سبک دوموتوره توربوپراپ زودپرواز مناسب براى پرواز از روى باندهاى ناآماده بود. در این قرارداد، ساخت دو فروند پیشنمونه پروازى و یک فروند پیشنمونه زمینى براى اجراى آزمایش‌هاى استاتیکى پیشبینى شده بود. طرح نهایى کاسا یک هواپیماى فرابال، با ارابههاى فرود ثابت و یک درِ بزرگ بارگیرى در انتهاى بدنه بود که آن را کاسا-۲۱۲ نامیدند.اولین پیشنمونه ۲۱۲ در ۲۶ مارس ۱۹۷۱ پرواز کرد. تیر اصلى بال این پیشنمونه در یکى از پروازهاى اولیه شکست، که دلیلش استفاده نابجا از معکوس‌گر رانش (بهطور نامتقارن) در هوا بود؛ نتیجه این خرابى، یک فرود سخت بود. اما ناحیه آسیبدیده سریعاً ترمیم شد، و پروازهاى آزمایشى مجدداً پى گرفته شد. پس از پرواز دومین پیشنمونه در ۲۳ اکتبر همان سال، تولید اولین گروه ۲۱۲ آغاز شد. طبیعتاً از همان ابتدا، کاربردهاى نظامى بسیارى موردنظر بود که به عرضه مدل‌هاى نظامى ویژه حمل چتربازان، آمبولانس هوایى، و ترابرى نظامى انجامید.
تدریجاً ۲۱۲ موردتوجه کشورهاى دیگر هم قرار گرفت؛ به حدى که تولیدش به ۴۰ فروند در سال رسید، و نیروهاى هوایى کشورهاى مختلفى آن را به خدمت گرفتند. در ۱۹۷۶ براى مونتاژ ۲۱۲ با مجوز شرکت سازنده، قراردادى بین شرکت اندونزیایى نورتانیو (بعداً، آى.پى.تى.ان.) و کاسا منعقد شد. به این ترتیب، همزمان با تولید ۱۰۰-۲۱۲ در اسپانیا، تولید ان.سى.-۲۱۲ هم در اندونزى آغاز شد. در ۱۹۷۹ خط تولید مدل ۱۰۰ با مدل 200 جایگزین شد. مدل 200 موتور قوی‌تر و وزن برخاستن بیشترى دارد.
بهطور همزمان، مدل‌هاى تخصصىتر دیگرى مثل ضدزیردریایى، گشتزنى دریایى، و جنگ الکترونیک هم عرضه شدند.
با تولید ۲۴۰ فروند از مدل ۲۰۰، مدل ۳۰۰ با مشخصات بهبودیافته برد پروازى، بارمزد، و دیگر ویژگی‌هاى عملکردى وارد خط تولید شد. این مدل که در سپتامبر ۱۹۸۴ براى اولین بار به پرواز درآمد، در دسامبر ۱۹۸۷ گواهینامه صلاحیت پروازى را دریافت کرد. |
