سوخو-۱۵ | ۱۹۶۳ | Su-15 |
هواپیماى رهگیر بالمثلثى | ||
|
||
|
||
تجربه کارخانه سوخو در ساختن هواپیماهاى جنگنده، با طراحى و ساخت سوخو-۱۱ آغاز شد. این هواپیما دمى مثلثى و دماغهاى کشیده داشت، و به رادارى حجیم مجهز بود. با وجود این سابقه، ساخت رهگیر سوخو-۱۵ در ۱۹۶۳ (یا ۱۹۶۴) براى طراحان سوخو کار تازهاى بود؛ زیرا سوخو-۱۵ برخلاف هواپیماهاى تکموتوره قبلى، به دو موتور مجهز بود.
اولین بار غربیها در ۱۹۶۷ از وجود سوخو-۱۵ آگاه شدند، و آن را فلاگون نامیدند. دو موتور این هواپیما از نوع همان موتور سوخو-۱۱ بود، و رادار و موشکهاى آن هم قبلاً در یاک-۲۸ استفاده شده بود. سوخو-۱۵ اولیه (فلاگون اى.) قادر به حمل دو موشک هدایت رادارى یا هدایت حرارتى بود؛ بهعلاوه، به یک توپ دولوله در زیر بدنه مجهز بود. فلاگون اى. در ۱۹۶۸ به «نیروى هوایى شوروى» (سابق) تحویل شد. سپس سوخو مدل آزمایشى فلاگون بى. را عرضه کرد که با استفاده از ۳ جت برآزا در زیر بدنه، قادر به پرواز از روى باندهاى بسیار کوتاه بود. یکى از پیشرفتهترین انواع سوخو-۱۵، مدل فلاگون ئى. بود که به موتور و رادار پیشرفتهترى مجهز شده بود، و از موشکهاى اى.اى.-۶ تدارک شده براى میگ-۲۵، استفاده مىکرد. تحویل این مدل از سالهاى ۱۹۷۲-۱۹۷۳ آغاز شد. |
||
جنگنده رهگیر سوخو-۱۵ برخلاف محصولات قبلى کارخانه سوخو، به دو موتور مجهز بود. |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
سهنماى فلاگون اى. |
||
مشخصات فنی فلاگون ئی. |
||
|
||
|