| «شرکت هواپیمایى بل»، که در نیمه دهه ۱۹۳۰ تأسیس شد، از ژوئن ۱۹۴۱ به توسعه یک هلیکوپتر همگانى کوچک مشغول شد، و زمینه هلیکوپترسازى را با چنان جدیتى پیگیرى کرد که اکنون آن را به یکى از بزرگترین سازندگان هلیکوپتر تبدیل کرده است.
اولین هلیکوپتر طرح بل، بهنام مدل ۳۰، در نیمه سال ۱۹۴۳ به پرواز درآمد. این طرح، بدنهاى آئرودینامیکى داشت، و به دو چرخ اصلى در جلو، و یک چرخ دمى در عقب مجهز بود. پروانه اصلى این هلیکوپتر از نوع دوتیغهاى بود، و دو وزنه ضدگشتاور در امتدادى عمود بر امتداد تیغهها داشت. تجربه حاصل از ساخت پنج فروند پیشنمونه مدل ۳۰، زمینه ساخت هلیکوپتر پرتولید بل ۴۷ را فراهم کرد. بل ۴۷ در ۱۹۴۵ پرواز کرد، و هزاران فروند از آن تولید شد. صدها فروند از این هلیکوپتر تا چند دهه همچنان در حال خدمت در کشورهاى مختلف جهان بودند. بل ۴۷ پروانهاى دوتیغهاى و نیمهصلب داشت. با استفاده از این نوع پروانهها، شرکت بل هلیکوپترهاى همگانى ۲۰۴ و ۲۰۵ را عرضه کرد، و سپس با رجوع به پروانههاى دوتیغهاى الاکلنگى، مدل پرتولید ۲۰۶ را به وجود آورد. ۲۰۶ چنان مورد توجه مشتریان قرار گرفت که از زمان ساخت پیشنمونه در ۱۹۶۶ تا سال ۱۹۹۷ همچنان در خط تولید قرار داشت، و تا آن زمان بیش از ۶،۰۰۰ فروند از مدل‌هاى مختلف آن تولید شده بود. همزمان با ۲۰۶، و مجددا با همان سیستم پروانه ۲۰۵، بل هلیکوپتر تهاجمى ۲۰۹ را عرضه کرد که اولین هلیکوپتر تهاجمى غرب محسوب مىشود.
از ۱۹۷۰ بل به شعبهاى از شرکت تکسترون تبدیل شد. تا آن زمان، بسیارى از تولیدات بل در امور نظامى به خدمت گرفته شده بودند. در دهه ۱۹۷۰ بل عرصه فعالیت ساخت هلیکوپترهاى کاملاً غیرنظامى را هم گشود. همچنین، بل از ۱۹۷۸ بررسى ساخت هلیکوپترهایى با پروانه چهارتیغهاى را آغاز کرد که به عرضه هلیکوپترهاى خانواده ۴۰۰ (۴۰۷، ۴۱۲، و ۴۳۰) انجامید.
در ۱۹۸۳ با انعقاد قراردادى با دولت کانادا، خط تولید بخشى از تولیدات بل به میرابل، در ایالت کبک کشور کانادا، منتقل شد، و بیشتر تولیدات غیرنظامى بل به این شعبه انتقال یافت. همچنین، شرکت‌هاى آگوستا (ایتالیا) و فوجى (ژاپن) و شعبه کرهاى بل، مدل‌هاى مختلفى از تولیدات بل را با مجوز شرکت سازنده تولید کردهاند. |
