| جک نورثروپ فعالیت جدى در زمینه صنایع هوانوردى را از ۱۹۱۶ با برادران لوگهد (بعداً، لاکهید) آغاز کرد. آنها در مورد ساخت قایق پرنده فعالیت مىکردند. با پایان جنگ، به دلیل مازاد عظیم هواپیماهاى جنگ جهانى اول، شرکت برادران لوگهد تعطیل شد، و نورثروپ در ۱۹۲۳ به شرکت دونالد داگلاس پیوست. او پس از همکارى با شرکت رایان براى طراحى هواپیمایى که پرواز تاریخى چارلز لیندبرگ با آن انجام شد، در ۱۹۲۷ هواپیماى فروبال وگا را براى شرکت لاکهید طراحى کرد.
در ۱۹۲۸ نورثروپ شخصاً شرکت اَویون را تأسیس کرد، و فرصتى به دست آورد که به بررسى زمینه علاقه اولیهاش، یعنى بالهاى پرنده، مشغول شود. او در اواخر ۱۹۲۹ بال پرندهاى بهدهانه بال ۳۰ فوت و شش اینچ ساخت که با وجود ضعف موتور، اما بهدلیل نرخ صعود مناسب و کنترلپذیرى قابلقبول در حین نشستن و برخاستن، امیدوارکننده بود. جک با مشارکت ۵۱% داگلاس، شرکت نورثروپ را تأسیس کرد که در واقع، به شعبهاى از شرکت داگلاس تبدیل شد. نظرات فنى نورثروپ، بهویژه در زمینه پوسته تماماً فلزى، در طرحهاى مهندسان داگلاس، مثل دى.سى.-۲ و دى.سى.-۳، بسیار مؤثر بود. در این دوران، نورثروپ هواپیماى فروبال تماماً فلزى گاما را ساخت که در ۱۹۳۳ آماده پرواز شد، و براى نخستین بار در جهان، براى کسب اطلاعات به جو استراتوسفر فرستاده شد.
جک با جدا شدن از شرکت داگلاس، شرکت نورثروپ جدیدى را در ۱۹۳۹ تأسیس کرد، و با پشتیبانى دوستان نظامىاش در رایتفیلد، ساخت یک جنگنده رهگیر شبپرواز را در اوایل جنگ جهانى دوم به عهده گرفت. حاصل کار نورثروپ، جنگنده پى.-۶۱ (بلکویدو) بود که براى نخستین بار، از رادار براى دیددرشب استفاده مىکرد، و بزرگترین سهم نورثروپ در جنگ به شمار مىرود. همزمان، نورثروپ به تحقیقاتش درباره بالهاى پرنده هم ادامه داد که نهایتاً به ارائه پیشنهاد ساخت یک بالپرنده بمبافکن به نیروى زمینى انجامید. این پیشنهاد، که ایکس.بى.-۳۵ نامیده شد، بال پرندهاى با چهار موتور پیستونى بود که هشت ملخ را در پشت بال (در خلاف جهت هم) مىچرخاند. این هواپیما در ۱۹۴۶ با موفقیت به پرواز درآمد، و با وجود آشکار شدن نقائصى در آن، مبنایى براى کارهاى بعدى نورثروپ شد.
همزمان با فعالیتهاى هواپیماسازى، از حدود سال ۱۹۴۱ نورثروپ به پیشنهاد و مدیریت ولادیمیر پاولکا، یک تبعه چکسلواکى (سابق)، تحقیقاتى را براى ساخت یک توربین گازى بهنام توربوداین آغاز کرد، و در ۲۸ مارس ۱۹۴۵ اولین موتور جت واقعى ایالات متحده را به پرواز درآورد. با وجود پیشرفتهاى اولیه، اما بهدلیل عدمحمایت دولت، پرونده تحقیقاتى توربوداین براى همیشه بسته شد.
بهدلیل مشکلات دوران پس از جنگ و عدمحمایت دولتى، نورثروپ براى مدتى قادر به ادامه کار در زمینه بالهاى پرنده نبود، و حتى طرح مدلهاى مسافربرىاش هم بىاستفاده ماند. بنابراین، نورثروپ طرحهاى اقتصادىترى مثل ساخت موشک کروز هدایتپذیر اسنارک را در دست گرفت. طرحهاى مبتکرانه جک نورثروپ دیگر در خود شرکتش هم چندان طرفدارى نداشت، و عقد قراردادهاى نظامى با نیروى هوایى، بیشتر جذاب بود. این رویه، به خلق جنگنده دوموتوره پى.-۸۱ (اسکورپیون)، هواپیماى آموزشى تى.-۳۸، و جنگنده پرفروش اف.-۵ انجامید؛ البته فعالیتهاى نورثروپ در زمینه ساخت آماج پرنده، و سیستمهاى الکترونیک و تکنولوژى فضایى هم گسترش یافت. اکنون بزرگترین برنامه نورثروپ ساخت بمبافکن خفاکار بى.-۲ است که اولین پروازش را در ۱۹۸۹ انجام داد.
شرکت نورثروپ تا اول مه ۱۹۹۴ تمام سهام شرکت گرومن را خرید، و پس از تأسیس شرکت نورثروپ گرومن در ۱۸ مه ۱۹۹۴، شرکت هواپیمایى ووت را هم در ماه اوت ۱۹۹۴ تصاحب کرد. |
