| آنتونوف-۲۴ | ۱۹۵۹ | An-24 |
| هواپیماى ترابرى میانبرد |
||
|
||
|
||
|
||
| در ۱۹۵۸ دفتر طراحى آنتونوف کار مطالعه طرح هواپیماى توربوپراپ دوموتوره آنتونوف-۲۴ را آغاز کرد. قرار بود که این هواپیما جانشین تعداد انبوه هواپیماهاى پیستونى دوموتوره مثل لیسونوف-۲ و ایلیوشین-۱۲ و ۱۴ شود. پیشنمونه آنتونوف-۲۴ در ۲۰ دسامبر ۱۹۵۹ و در کییف براى نخستین بار پرواز کرد. ابتدائاً ظرفیت بین ۳۲ تا ۴۰ نفر موردنظر بود؛ اما با تغییر نظر آئروفلوت، این تعداد به ۴۴ تا ۵۲ نفر افزایش یافت. آنتونوف-۲۴ نه تنها در نوع مسافربرى غیرنظامى ۴۴نفره عرضه شد، بلکه نیروهاى نظامى هم براى حمل بار و سرنشین، متقاضى دریافت آن شدند. پس از پرواز و آزمایش پیشنمونه دوم، و سپس پنج فروند پیشتولید آنتونوف-۲۴، سرانجام، این هواپیما در سپتامبر ۱۹۶۳ به خدمت خط هوایى آئروفلوت درآمد. تأکید طراحان آنتونوف، کاستن از طول میدان پرواز مورد نیاز آنتونوف-۲۴ نسبت به هواپیماهاى مشابه بود. به همین دلیل، آنتونوف-۲۴ مىتواند از راکت‌هاى کمکى جاتو براى برخاستن استفاده کند. بهزودى این هواپیما علاوه بر نیروهاى نظامى روسى، در نیروهاى هوایى حداقل ۱۵ کشور مختلف به خدمت گرفته شد. خط تولید آنتونوف-۲۴ تا ۱۹۷۹ همچنان فعال بود، و تا آن زمان، حدود ۱،۴۶۵ فروند در مدل‌هاى نظامى و غیرنظامى ساخته شد. در جمهورى خلق چین نمونهاى از آنتونوف-۲۴ به روش مهندسى معکوس ساخته شد. این نمونه چینى، که شیان واى.-۷ نامیده شد، در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۰ براى نخستین بار پرواز کرد. این هواپیما هم در مدل‌هاى متعدد نظامى و غیرنظامى به خدمت گرفته شد. با مبنا قرار گرفتن طرح کلى آنتونوف-۲۴ و با اجراى اصلاحاتى مثل استفاده از موتورهاى قوی‌تر، طراحى مجدد انتهاى بدنه با استفاده از درهاى جدید بارگیرى، و تدارک قسمت بار بهصورت تحتفشار، هواپیماى آنتونوف-۲۶ به وجود آمد. تاریخ اولین پرواز آنتونوف-۲۶ دقیقاً مشخص نیست؛ ولى این هواپیما براى نخستین بار در ۱۹۶۹ در نمایشگاه هوایى پاریس به نام آنتونوف-۲۴ تى. نمایش داده شد. برآمدگى شیشهاى سمت چپ کابین خلبان آنتونوف-۲۶، محل قرارگیرى افسر ناوبر است. هرچند عمدتاً آنتونوف-۲۶ براى حمل بار طراحى شد، به‌سادگى براى حمل مسافر و یا نیروى نظامى قابلتدارک است. در ۱۹۸۱ آنتونوف-۲۶ بى. ساخته شد، که ویژگى بارز آن، قابلیت حمل سه جعبه بار استاندارد ۱/۶ در ۱/۴۶ در ۲/۴۴ متر است. قبل از آنکه خط تولید آنتونوف-۲۶ به ساخت آنتونوف-۳۲ اختصاص یابد، حدود ۱،۳۹۸ فروند از آن تولید شده بود که بیش از نیمی از آنها برای کاربردهای نظامی اختصاص داشتند. کارخانه چینی شیان هم در اواخر سال ۱۹۸۸ به تولید وای.-۷ اچ. پرداخت که شباهت‌هایی با آنتونوف-۲۶ داشت. مدل ویژه‌ای از آنتونوف-۲۴ برای تجسس هوایی تدارک شد که آنتونوف-۳۰ نامیده شد. این هواپیما برای نخستین بار در سال ۱۹۷۳ مشاهده شد و تفاوت عمده‌اش با آنتونوف-۲۴ دماغه شیشه‌ای (برای ناوبر) و کابین بلندتر خلبان بود. در سال ۱۹۷۷ اطلاعات طرح دیگری به نام آنتونوف-۳۲ فاش شد. آنتونوف-۳۲ عمدتاً برای کاربردهای نظامی مورد نظر بود. |
||
هواپیمای آنتونوف-۲۴ |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
شکل سه‌نمای آنتونوف-۲۴ تی. (بالا) با نمای جانبی آنتونوف-۲۴ وی. (پایین) |
||
| مشخصات فنی آنتونوف-۲۴ سری ۲
|
||
|
||
|
||
