آنتونوف-۱۲

• نامگذارى نظامى ناتو: کاب
  

• همخانواده: آنتونوف-۱۰ (کَت )، واى.-۸ 
  

• سازنده: آنتونوف (اتحاد جماهیر شوروى سابق)

از ویژگی‌هاى مهم کاب، قابلیت استفاده از باندهاى نه‏‌چندان مناسب است. اغلب کابها به برجک ناحیه دم و رادار ویژه‏‌اى در زیر دماغه براى مشاهده جزئیات ناهمواری‌هاى زمین و تشخیص اوضاع جوى مجهزند؛ این تجهیزات بعداً در بیشتر هواپیماهاى «نیروى هوایى شوروى» (سابق) با تجهیزات پیشرفته‏‌ترى تعویض شد. درِ پشتى کاب به صورت دو لنگه است، و به سمت راست و چپ باز می‌شود. همچنین، امکان باز شدن این درها به سمت درون بدنه (حول لولاى بالایى)، امکان فرو ریختن سریع محموله‏‌هاى سنگین و یا تعداد زیادى چترباز (۱۰۰ نفر چترباز در مدت کمتر از یک دقیقه) را فراهم می‌کند.

آنتونوف-۱۲ علاوه بر امور ترابرى، در ۳۰ مدل مختلف براى اجراى مأموریت‌هاى ویژه عرضه شده، و به طور انبوه در مانورهاى نیروهاى پیمان ورشو به کار رفته است. تکامل این مدل‌ها غالباً در افزودن ظرفیت مخازن سوخت و وزن بیشتر بوده است. یکى از مؤثرترین مدل‌ها، آنتونوف-۱۲ بى.پى. بوده که به هواپیماى استاندارد ترابرى تاکتیکى در شوروى (سابق) و کشورهاى پیمان ورشو درآمد. از ۱۹۷۴ تعویض آنتونوف-۱۲ با ایلیوشین-۷۶ در شوروى (سابق) آغاز شد؛ با این حال، در ۱۹۹۶ هنوز هم تعدادى از این هواپیماها در کشورهاى مختلف به خدمت مشغول بوده‏‌اند.

جمهورى خلق چین مجوز تولید آنتونوف-۱۲ بى.کى. را کسب کرد، و در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۴ اولین فروند آن‏ را به پرواز درآورد. در ژانویه ۱۹۸۰ شرکت چینى شانک‌سى تولید آنتونوف-۱۲ را با نام محلى واى.-۸ آغاز کرد، و تا پایان تولید در ۱۹۹۳، تعداد ۶۶۷ فروند را در مدل‌هاى مختلفى عرضه کرد. تفاوت ظاهرى واى.-۸ با آنتونوف-۱۲ در دماغه تیز آن است.

هواپیماى ترابرى آنتونوف-۱۲ براى حمل بار، مسافر، و چترباز مناسب است.

• انواع مدل‌ها: Cab A (جاسوسى الکترونیک)، Cab B (جاسوسى الکترونیک، نیروى دریایى)، Cab C (جنگ الکترونیک)، Cab D (جنگ الکترونیک)
  

• کاربران: اتحاد جماهیر شوروى (سابق)، هند، مصر، اندونزى، لهستان، عراق، الجزایر، بنگلادش، جمهورى خلق چین، چکسلواکى، اتیوپى، یوگسلاوى، افغانستان، آنگولا، ماداگاسکار، برمه، سریلانکا
  

• تعداد تولید شده: 1،۲۴۳ فروند
  

• قیمت:

سه‌‏نماى آنتونوف-۱۲ بى.

• مراجع:

• تاریخ آخرین بازبینی: