| جت‌استار | ۱۹۵۷ | Jetstar |
| هواپیماى ترابرى همگانى | ||
|
||
|
||
| برنامه ساخت هواپیماى ترابرى جت چهارموتوره جت‌استار براى نخستین بار در ماه مارس ۱۹۵۷ اعلام شد. در آرایش معمولى این هواپیما، حمل دو نفر خدمه و بین هشت تا ده نفر مسافر پیشبینى شده بود. شرکت لاکهید با سرمایهگذارى داخلى، در مدت ۲۴۱ روز پس از آغاز کار طراحى، اولین پیشنمونه جت‌استار را ساخت، و در چهارم سپتامبر ۱۹۵۷ به پرواز درآورد. دو فروند پیشنمونه ساخته شد که هرکدام به دو جفت موتور توربوجت چسبیدهبههم ساخت بریستول سیدلى در ناحیه انتهایى بدنه مجهز بودند. در دسامبر ۱۹۵۹ موتورهاى ساخت پرات اند ویتنى براى یکى از پیشنمونهها مورد استفاده قرار گرفت، و هواپیماى اصلاحشده در تابستان ۱۹۶۰ پرواز کرد؛ همین موتورها پیشرانه استاندارد تولید جت‌استار شد. پس از دریافت گواهینامه صلاحیت پروازى در اوت ۱۹۶۱، تا ژانویه ۱۹۷۲ بیش از ۱۵۰ فروند جت‌استار تولید شد، و مشتریانى از کشورهاى مختلف، آنها را به خدمت گرفتند.
لاکهید دو مدل اختصاصى سى.-۱۴۱ اى. و وى.سى.-۱۴۱ اى. را در سالهاى ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ براى استفاده ویژه در «نیروى هوایى ایالات متحده» عرضه کرد. در ۱۹۶۷ لاکهید مدل جدیدى به نام دش ایت را به پرواز درآمد که به موتورهاى قوی‌تر، ترمزهاى اصلاحشده، سیستم ترمز ضدسرش، و سیستم اضطرارى بادى براى باز شدن ارابه فرود مجهز بود. همچنین، سازه دش ایت براى تحمل وزن بیشتر، تقویت شده بود. گواهینامه صلاحیت پروازى این مدل در ششم ژوئیه ۱۹۶۷ صادر شد. |
||
هواپیمای ترابری جت‌استار |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
سهنماى هواپیماى ترابرى جت‌استار، اولین هواپیماى جت تشریفاتى ایالات متحده |
||
| مشخصات فنی دش‌ایت
|
||
|
||
|
||
