کاراول

• سازنده: سود اویشن (فرانسه)

گواهینامه فرانسوى صلاحیت پرواز کاراول در دوم آوریل ۱۹۵۹ صادر شد، و «اداره هوانوردى فدرال» (ایالات متحده) هم در هشتم آوریل صلاحیت پرواز این هواپیما را تأیید کرد. به‏‌زودى تقاضاهاى اولیه خرید کاراول مطرح شد، و سود خط تولید این هواپیما را در تولوز (مکانى که امروزه مونتاژ نهایى هواپیماهاى ایرباس انجام می‌شود) راه‏‌اندازى کرد. اولین مشترى کاراول، خط هوایى ایرفرانس بود که این هواپیما را در ششم مه ۱۹۵۹ به خدمت گرفت.

مدل‌هاى مختلفى از کاراول تولید شد، و علاوه بر موتورهاى رولز رویس، از موتورهاى ج.تى.۸ دى. ساخت پرات اند ویتنى هم در مدل‌هایى از این هواپیما استفاده شد. در ۱۹۸۷ حدود ۲۰ خط هوایى در کشورهاى مختلف همچنان از خدمات کاراول استفاده می‌کرده‏‌اند.

هواپیمای کاراول

• انواع مدل‌ها: Srs I (14 مه ۱۹۵۸، مدل اولیه، ۲۰ فروند)، Srs IA (فوریه ۱۹۶۰، با موتور پرتوان‌تر از مدل اولیه، ۱۲ فروند)، Srs III (دسامبر ۱۹۵۹، ۷۸ فروند، با وزن بیشتر و موتور پرتوان‌تر از مدل ۱)، Srs VI-N (سپتامبر ۰۶۱۹، ۵۳ فروند، با موتور اصلاح شده)، Srs VI-R (با موتور مجهز به رانش‌‏برگردان، ۵۶ فروند)، Srs 10R (شبیه ۶ آر. ولى با موتور پرات اند ویتنى، ۲۰ فروند)، Srs VII (دسامبر ۱۹۶۰، با موتور جنرال الکتریک)، Srs 10A (مشهور به کاراول هورایزن یا کاراول سوپر اى.، با بدنه کشیده‏‌تر به اندازه یک متر، با بال اصلاح‏‌شده، اوت ۱۹۶۲)، Srs 10B3 (مشهور به هورایزن بى. یا سوپر بى.، با موتورهاى پرات اند ویتنى، ۲۲ فروند، مارس ۱۹۶۴)، Srs 11R (شبیه مدل ۱۰ آر. ولى با موتور پرات اند ویتنى، آوریل ۱۹۶۷، شش فروند)، Srs 12 (شبیه مدل ۱۰ بى.۳ ولى با موتور پرات اند ویتنى و بدنه کشیده‏‌تر به اندازه ۳/۲۳ متر، اکتبر ۱۹۷۰، ۱۲ فروند)

• کاربران: خطوط هوایى در کشورهاى فرانسه، ایالات متحده امریکا، دانمارک، اردن، ایتالیا، سوئیس
  

• تعداد تولید شده: (تا پایان تولید در سال ۱۹۷۲) ۲۸۲ فروند
  

• قیمت:

سه‏‌نماى کاراول ۱۲، آخرین مدل تولیدى

• مراجع:

• تاریخ آخرین بازبینی: