| اف.-۱۰۰ | ۱۹۵۳ | F-100 |
| هواپیماى جنگنده برترى هوایى | ||
|
||
|
||
|
||
| هدف نورث امریکن از ساخت اف.-۱۰۰ (سوپرسیبر)، عرضه یک جنگنده برترى هوایى قادر به عملکرد تاکتیکى در سرعتهاى فراصوتى و داراى قابلیتهاى عملیاتى یک جنگنده-بمبافکن بود. کار طراحى اف.-۱۰۰ در ۱۹۵۱ خاتمه یافت، و پیشنمونهاش (YF-100A) در ۲۵ مه ۱۹۵۳ به پرواز درآمد. پنج ماه بعد، یعنى در ۱۴ اکتبر، اولین فروند تولید شده اف.-۱۰۰ اى. پرواز کرد.
اف.-۱۰۰ اولین هواپیماى نظامى قادر به پرواز ماندگار فراصوتى بود. این هواپیما بال پسگرایى با نسبت منظرى کوچک داشت. پرواز کندرو و خواص واماندگى اف.-۱۰۰ را منقارههاى خودکار لبه حمله کنترل مىکرد، و کنترل طولى با دم یکپارچه متحرک تأمین مىشد. از اف.-۱۰۰ مدلهاى مختلفى ساخته شد. اف.-۱۰۰ اى. اساساً یک جنگنده برترى هوایى بود؛ در حالى که اف.-۱۰۰ سى. با شش پایه نصب بیرونى، یک جنگنده-بمبافکن (همانند مدل پرتولید دى.) بود. هواپیماى آزمایشى اف.-۱۰۰ اى. اولین هواپیماى سرنشیندارى بود که با پدیده «کوپلینگ غلت» روبرو شد. این پدیده زمانى بروز کرد که در حین اجراى یک رشته مانورهاى غلت ازپیشتعیینشده، با فعال کردن شهپر به اندازه ۲/۳ بیشترین مقدار تحریک، زوایاى حمله و برلغزى به صورت غیرقابلکنترلى زیاد شد. بىدرنگ تحقیقات بسیار گستردهاى به همراه شبیهسازى رایانهاى آنالوگ انجام گرفت، و تأثیر «کوپلینگ اینرسى» در این رفتار شناسایى شد. همچنین معلوم شد که افزایش پایدارى سمتى مىتواند کوپلینگ غلت را به نحو مؤثرى کاهش دهد. به همین دلیل، آزمایشهاى پروازى با دم افقى بزرگترى انجام شد، که نتیجهاش به عنوان اصلاحیهاى براى مدلهاى اى. و سى. به کار رفت. |
||
جنگندههای اف.-۱۰۰ دی. |
||
|
||
|
||
سهنماى جنگنده اف.-۱۰۰ |
||
مشخصات فنی اف.-۱۰۰ دی. |
||
|
||
|
||